عشق

عشق یعنی دم نیاوردن، دم بر دل هر کس نیاوردن

عشق یعنی حال زار، حال خوبی ز خود داشتن

عشق یعنی زار یوسف، کادر بر دست ز زیبایی راندن

عشق یعنی نخواستن، هیچ بر خود و او یک جا نخواستن

عشق یعنی لبیک، لبیک به اوی و هرچه ز او گفتن

عشق یعنی بودن ،در ورطه جنون ز لبها بودن

عشق یعنی یعقوب نبی، چشم براه یوسف دوختن

عشق یعنی مجنون ما، ز ظن لیلی بر نخاستن

عشق یعنی فرهاد و تیشه ،کوه را ز خشم دوری گسیختن

عشق یعنی یوسف، براه معبود و ایزد هرجا گریستن

عشق یعنی یوسف ،ز دنیا و رویا اورا خواستن

در این روزگار خصیم که هرکس ظن خود کند و فکر بد ز برادر، در این روزگار بی هیا هوی پرست ، دراین زمانه بی چون و چرا رفتن، کس نیافتی که تلمس عشاق کند ، کس نیافتی که مسرور جوار نشینی معشوق خود کند. هر کس بینی ز دری جست و خیز تالاب گردد و ناله و شکوه از بر معشوق نمای خویش کند. آری معشوق این روزگار جحیم پول است نه روح آدمی است . معشوق جوی این دوره تکرار نپذیر به تمثال نغیر دل خرمای تموز جنوب باشد . آری مشبه الملک این اتفاق این گونه به میدان قیاس آید. آری آنقدر کم بینی که هیچ نبینی بهتر جلوه گر باشد و هیچ نخواهی مهتر.

معشوق ما توئی که در حال شاد و زار ما همدم بودی

معشوق ما توئی که در نوای بی دلی یار بی غم بودی

معشوق ما توئی که در زمان و حال ما کم بودی

معشوق ما توئی که زین سرمای زیستن شرم بودی