تضرع صاحب

وجود آدمی بسی مستدام باد گاهی حضور باشد و گاهی ردی . مهم نباشد که چه رسد مهم آن است که چه رسانی. 

هرروز و هر شب زانو به خاک مالم و تضرع صاحب کنم که دریغ نباشد لحظه ای به فانی! 

آری همه دانیم این غنیمت را اما واظلمتا که به بستن العینی از وادی ذهن رهسپاریم. همه دانیم که قدر دانیم اما واحسرتا که بنده را قادر دانیم. 

گفته بودمت که وجود باید داشت دخل شیفتگی نباشد که روح خدایی جاریست...