چقدر فاصله این جاست بین آدم ها/چقدر عاطفه تنهاست بین آدم ها
کسی به حال شقایق دلش نمی سوزد/و او هنوز شکوفاست بین آدم ها
کسی به خاطرپروانه ها نمی میرد/تب غرور چه بالاست بین آدم ها
و ازصدای شکستن کسی نمی شکند/چقدر سردی وغوغاست بین آدم ها
میان کوچه دل ها فقط زمستانست/هجوم ممتد سرماست بین آدم ها
زمهربانی دل ها دگر سراغی نیست/چقدر قحطی رویاست بین آدم ها
کسی به نیت دل ها دعا نمی خواند/غروب زمزمه پیداست بین آدم ها
و حال آینه را هیچ کس نمی پرسد /همیشه غرق مداراست بین آدم ها
غریب گشتن احساس درد سنگینی ست/و زندگی چه غم افزارست بین آدم ها
مگر که کلبه دل ها چقدر جا دارد؟/چقدر راز و معماست بین آدم ها
سلام آبی دریا بدون پاسخ ماند/سکوت ، گرم تماشاست بین آدم ها
چه ماجرای عجیبی ست این تپیدن دل/و اهل عشق چه رسواست بین آدم ها
چه می شود همه از جنس آسمان باشیم؟/طلوع عشق چه زیباست بین آدم ها
میان این همه گل های ساکن اینجا/چقدر پونه شکیباست بین آدم ها
تمام پنجره ها بی قرار بارانند/چقدر خشکی و صحراست بین آدم ها
و کاش صبح ببینم که باز مثل قدیم/نیاز و مهر و تمناست بین آدم ها
بهار کردن دل ها چه کار دشواریست/و عمر شوق،چه کوتاست بین آدم ها
میان تک تک لبخندها غمی سرخ ست/و غم به وسعت یلداست بین آدم ها
به خاطر تو سرودم چرا که تنها ت/دلت به وسعت دریاست بین آدم ها